Definify.com
Definition 2024
oplichten
oplichten
Dutch
Verb
oplichten
Inflection
| Inflection of oplichten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oplichten | |||
| past singular | lichtte op | |||
| past participle | opgelicht | |||
| infinitive | oplichten | |||
| gerund | oplichten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | licht op | lichtte op | oplicht | oplichtte |
| 2nd person sing. (jij) | licht op | lichtte op | oplicht | oplichtte |
| 2nd person sing. (u) | licht op | lichtte op | oplicht | oplichtte |
| 2nd person sing. (gij) | licht op | lichtte op | oplicht | oplichtte |
| 3rd person singular | licht op | lichtte op | oplicht | oplichtte |
| plural | lichten op | lichtten op | oplichten | oplichtten |
| subjunctive sing.1 | lichte op | lichtte op | oplichte | oplichtte |
| subjunctive plur.1 | lichten op | lichtten op | oplichten | oplichtten |
| imperative sing. | licht op | |||
| imperative plur.1 | licht op | |||
| participles | oplichtend | opgelicht | ||
| 1) Archaic. | ||||