Definify.com
Definition 2024
opmaken
opmaken
Dutch
Verb
opmaken
- (transitive) to use up (e.g. money) or eat up (all that's left to eat)
- (transitive) to finish, conclude
- (transitive) to make (a bed)
- (transitive) to put make-up on
- (transitive, typography) to format, to apply styling to
Inflection
| Inflection of opmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opmaken | |||
| past singular | maakte op | |||
| past participle | opgemaakt | |||
| infinitive | opmaken | |||
| gerund | opmaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak op | maakte op | opmaak | opmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt op | maakte op | opmaakt | opmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt op | maakte op | opmaakt | opmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt op | maakte op | opmaakt | opmaakte |
| 3rd person singular | maakt op | maakte op | opmaakt | opmaakte |
| plural | maken op | maakten op | opmaken | opmaakten |
| subjunctive sing.1 | make op | maakte op | opmake | opmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken op | maakten op | opmaken | opmaakten |
| imperative sing. | maak op | |||
| imperative plur.1 | maakt op | |||
| participles | opmakend | opgemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||