Definify.com
Definition 2024
opna
opna
Faroese
Noun
opna f (genitive singular opnu, plural opnur)
- adult female seal
Antonyms
- (adult female seal): brimil (“adult male seal”)
Declension
| Declension of opna | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | opna | opnan | opnur | opnurnar |
| accusative | opnu | opnuna | opnur | opnurnar |
| dative | opnu | opnuni | opnum | opnunum |
| genitive | opnu | opnunnar | opna | opnanna |
Etymology 2
From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanǭ.
Noun
opna f (genitive singular opnu, plural opnur)
Declension
| Declension of opna | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | opna | opnan | opnur | opnurnar |
| accusative | opnu | opnuna | opnur | opnurnar |
| dative | opnu | opnuni | opnum | opnunum |
| genitive | opnu | opnunnar | opna | opnanna |
Etymology 3
From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanōną.
Verb
opna (third person singular past indicative opnaði, third person plural past indicative opnað, supine opnað)
- to open
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | opna | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | opnandi | |||
| past participle a6 | opnaður | |||
| supine | opnað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | opni | opnar | opnar | opna |
| past | opnaði | opnaði | opnaði | opnaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | opna! | — | opnið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔhpna/
- Rhymes: -ɔhpna
Etymology 1
From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanǭ.
Noun
opna f (genitive singular opnu, nominative plural opnur)
- opening (hole, etc.)
- a large pond
- the two exposed pages of an open book, magazine, etc.
- (phonetics) the degree to which the mouth is open when a sound is produced
Declension
declension of opna
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | opna | opnan | opnur | opnurnar |
| accusative | opnu | opnuna | opnur | opnurnar |
| dative | opnu | opnunni | opnum | opnunum |
| genitive | opnu | opnunnar | opna | opnanna |
Etymology 2
From Old Norse opna, from Proto-Germanic *upanōną.
Verb
opna (weak verb, third-person singular past indicative opnaði, supine opnað)
- to open
Conjugation
opna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að opna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
opnað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
opnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég opna | við opnum | present (nútíð) |
ég opni | við opnum |
| þú opnar | þið opnið | þú opnir | þið opnið | ||
| hann, hún, það opnar | þeir, þær, þau opna | hann, hún, það opni | þeir, þær, þau opni | ||
| past (þátíð) |
ég opnaði | við opnuðum | past (þátíð) |
ég opnaði | við opnuðum |
| þú opnaðir | þið opnuðuð | þú opnaðir | þið opnuðuð | ||
| hann, hún, það opnaði | þeir, þær, þau opnuðu | hann, hún, það opnaði | þeir, þær, þau opnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
opna (þú) | opnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| opnaðu | opniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að opnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
opnast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
opnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég opnast | við opnumst | present (nútíð) |
ég opnist | við opnumst |
| þú opnast | þið opnist | þú opnist | þið opnist | ||
| hann, hún, það opnast | þeir, þær, þau opnast | hann, hún, það opnist | þeir, þær, þau opnist | ||
| past (þátíð) |
ég opnaðist | við opnuðumst | past (þátíð) |
ég opnaðist | við opnuðumst |
| þú opnaðist | þið opnuðust | þú opnaðist | þið opnuðust | ||
| hann, hún, það opnaðist | þeir, þær, þau opnuðust | hann, hún, það opnaðist | þeir, þær, þau opnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
opnast (þú) | opnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| opnastu | opnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
opnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
opnaður | opnuð | opnað | opnaðir | opnaðar | opnuð | |
| accusative (þolfall) |
opnaðan | opnaða | opnað | opnaða | opnaðar | opnuð | |
| dative (þágufall) |
opnuðum | opnaðri | opnuðu | opnuðum | opnuðum | opnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
opnaðs | opnaðrar | opnaðs | opnaðra | opnaðra | opnaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
opnaði | opnaða | opnaða | opnuðu | opnuðu | opnuðu | |
| accusative (þolfall) |
opnaða | opnuðu | opnaða | opnuðu | opnuðu | opnuðu | |
| dative (þágufall) |
opnaða | opnuðu | opnaða | opnuðu | opnuðu | opnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
opnaða | opnuðu | opnaða | opnuðu | opnuðu | opnuðu | |
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- opne (e infinitive)
Etymology
Verb
opna (present tense opnar, past tense opna, past participle opna, passive infinitive opnast, present participle opnande, imperative opna/opn)
- to open
- Opnar du opp døra?
- Can you open the door?
- Opnar du opp døra?
References
- “opne” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *upanōną.
Verb
opna (singular past indicative opnaði, plural past indicative opnuðu, past participle opnaður)
- to open
Descendants
References
- opna in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press