Definify.com
Definition 2024
opnoemen
opnoemen
Dutch
Verb
opnoemen
Inflection
| Inflection of opnoemen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opnoemen | |||
| past singular | noemde op | |||
| past participle | opgenoemd | |||
| infinitive | opnoemen | |||
| gerund | opnoemen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | noem op | noemde op | opnoem | opnoemde |
| 2nd person sing. (jij) | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
| 2nd person sing. (u) | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
| 2nd person sing. (gij) | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
| 3rd person singular | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
| plural | noemen op | noemden op | opnoemen | opnoemden |
| subjunctive sing.1 | noeme op | noemde op | opnoeme | opnoemde |
| subjunctive plur.1 | noemen op | noemden op | opnoemen | opnoemden |
| imperative sing. | noem op | |||
| imperative plur.1 | noemt op | |||
| participles | opnoemend | opgenoemd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- opnoeming