Definify.com
Definition 2024
opróżnić
opróżnić
Polish
Verb
opróżnić pf (imperfective opróżniać)
- to empty
Conjugation
Conjugation of opróżnić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | opróżnić | |||||
future tense | 1st | opróżnię | opróżnimy | |||
2nd | opróżnisz | opróżnicie | ||||
3rd | opróżni | opróżnią | ||||
past tense | 1st | opróżniłem | opróżniłam | opróżniliśmy | opróżniłyśmy | |
2nd | opróżniłeś | opróżniłaś | opróżniliście | opróżniłyście | ||
3rd | opróżnił | opróżniła | opróżniło | opróżnili | opróżniły | |
conditional | 1st | opróżniłbym | opróżniłabym | opróżnilibyśmy | opróżniłybyśmy | |
2nd | opróżniłbyś | opróżniłabyś | opróżnilibyście | opróżniłybyście | ||
3rd | opróżniłby | opróżniłaby | opróżniłoby | opróżniliby | opróżniłyby | |
imperative | 1st | niech opróżnię | opróżnijmy | |||
2nd | opróżnij | opróżnijcie | ||||
3rd | niech opróżni | niech opróżnią | ||||
passive adjectival participle | opróżniony | opróżniona | opróżnione | opróżnieni | opróżnione | |
anterior adverbial participle | opróżniwszy | |||||
verbal noun | opróżnienie |