Definify.com
Definition 2024
oprichten
oprichten
Dutch
Verb
oprichten
Inflection
| Inflection of oprichten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oprichten | |||
| past singular | richtte op | |||
| past participle | opgericht | |||
| infinitive | oprichten | |||
| gerund | oprichten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | richt op | richtte op | opricht | oprichtte |
| 2nd person sing. (jij) | richt op | richtte op | opricht | oprichtte |
| 2nd person sing. (u) | richt op | richtte op | opricht | oprichtte |
| 2nd person sing. (gij) | richt op | richtte op | opricht | oprichtte |
| 3rd person singular | richt op | richtte op | opricht | oprichtte |
| plural | richten op | richtten op | oprichten | oprichtten |
| subjunctive sing.1 | richte op | richtte op | oprichte | oprichtte |
| subjunctive plur.1 | richten op | richtten op | oprichten | oprichtten |
| imperative sing. | richt op | |||
| imperative plur.1 | richt op | |||
| participles | oprichtend | opgericht | ||
| 1) Archaic. | ||||