Definify.com
Definition 2024
optyfen
optyfen
Dutch
Alternative forms
Verb
optyfen
- (intransitive, vulgar) to **** off
Inflection
Inflection of optyfen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | optyfen | |||
past singular | tyfte op | |||
past participle | opgetyft | |||
infinitive | optyfen | |||
gerund | optyfen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | tyf op | tyfte op | optyf | optyfte |
2nd person sing. (jij) | tyft op | tyfte op | optyft | optyfte |
2nd person sing. (u) | tyft op | tyfte op | optyft | optyfte |
2nd person sing. (gij) | tyft op | tyfte op | optyft | optyfte |
3rd person singular | tyft op | tyfte op | optyft | optyfte |
plural | tyfen op | tyften op | optyfen | optyften |
subjunctive sing.1 | tyfe op | tyfte op | optyfe | optyfte |
subjunctive plur.1 | tyfen op | tyften op | optyfen | optyften |
imperative sing. | tyf op | |||
imperative plur.1 | tyft op | |||
participles | optyfend | opgetyft | ||
1) Archaic. |