Definify.com
Definition 2024
ordelijk
ordelijk
Dutch
Adjective
ordelijk (comparative ordelijker, superlative ordelijkst)
Inflection
| Inflection of ordelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ordelijk | |||
| inflected | ordelijke | |||
| comparative | ordelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ordelijk | ordelijker | het ordelijkst het ordelijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | ordelijke | ordelijkere | ordelijkste |
| n. sing. | ordelijk | ordelijker | ordelijkste | |
| plural | ordelijke | ordelijkere | ordelijkste | |
| definite | ordelijke | ordelijkere | ordelijkste | |
| partitive | ordelijks | ordelijkers | — | |