Definify.com
Definition 2024
oreophilus
oreophilus
Latin
Adjective
oreophilus m (feminine oreophila, neuter oreophilum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | oreophilus | oreophila | oreophilum | oreophilī | oreophilae | oreophila | |
| genitive | oreophilī | oreophilae | oreophilī | oreophilōrum | oreophilārum | oreophilōrum | |
| dative | oreophilō | oreophilō | oreophilīs | ||||
| accusative | oreophilum | oreophilam | oreophilum | oreophilōs | oreophilās | oreophila | |
| ablative | oreophilō | oreophilā | oreophilō | oreophilīs | |||
| vocative | oreophile | oreophila | oreophilum | oreophilī | oreophilae | oreophila | |