Definify.com
Definition 2025
organicus
organicus
Latin
Noun
organicus m (genitive organicī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | organicus | organicī | 
| genitive | organicī | organicōrum | 
| dative | organicō | organicīs | 
| accusative | organicum | organicōs | 
| ablative | organicō | organicīs | 
| vocative | organice | organicī | 
Adjective
organicus m (feminine organica, neuter organicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | organicus | organica | organicum | organicī | organicae | organica | |
| genitive | organicī | organicae | organicī | organicōrum | organicārum | organicōrum | |
| dative | organicō | organicō | organicīs | ||||
| accusative | organicum | organicam | organicum | organicōs | organicās | organica | |
| ablative | organicō | organicā | organicō | organicīs | |||
| vocative | organice | organica | organicum | organicī | organicae | organica | |
References
- organicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “organicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 - organicus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016