Definify.com
Definition 2024
ortak
ortak
Serbo-Croatian
Noun
òrtāk m (Cyrillic spelling о̀рта̄к)
- partner, associate (in business)
- accomplice
- (colloquial) friend, mate
Declension
Declension of ortak
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | òrtāk | ortáci |
genitive | ortáka | ortaka |
dative | ortaku | ortacima |
accusative | ortaka | ortake |
vocative | ortače | ortaci |
locative | ortaku | ortacima |
instrumental | ortakom | ortacima |
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اورتاق (ortak), from Old Turkic ortuk.
Pronunciation
- IPA(key): /oɾˈtak/
- Hyphenation: or‧tak
Noun
ortak (definite accusative ortağı, plural ortaklar)
Declension
declension of ortak
possessive forms of ortak
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | ortağım | ortaklarım |
definite accusative (belirtme) | ortağımı | ortaklarımı |
dative (yönelme) | ortağıma | ortaklarıma |
locative (bulunma) | ortağımda | ortaklarımda |
ablative (çıkma) | ortağımdan | ortaklarımdan |
genitive (tamlayan) | ortağımın | ortaklarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | ortağın | ortakların |
definite accusative (belirtme) | ortağını | ortaklarını |
dative (yönelme) | ortağına | ortaklarına |
locative (bulunma) | ortağında | ortaklarında |
ablative (çıkma) | ortağından | ortaklarından |
genitive (tamlayan) | ortağının | ortaklarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | ortağı | ortakları |
definite accusative (belirtme) | ortağını | ortaklarını |
dative (yönelme) | ortağına | ortaklarına |
locative (bulunma) | ortağında | ortaklarında |
ablative (çıkma) | ortağından | ortaklarından |
genitive (tamlayan) | ortağının | ortaklarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | ortağımız | ortaklarımız |
definite accusative (belirtme) | ortağımızı | ortaklarımızı |
dative (yönelme) | ortağımıza | ortaklarımıza |
locative (bulunma) | ortağımızda | ortaklarımızda |
ablative (çıkma) | ortağımızdan | ortaklarımızdan |
genitive (tamlayan) | ortağımızın | ortaklarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | ortağınız | ortaklarınız |
definite accusative (belirtme) | ortağınızı | ortaklarınızı |
dative (yönelme) | ortağınıza | ortaklarınıza |
locative (bulunma) | ortağınızda | ortaklarınızda |
ablative (çıkma) | ortağınızdan | ortaklarınızdan |
genitive (tamlayan) | ortağınızın | ortaklarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | ortakları | ortakları |
definite accusative (belirtme) | ortaklarını | ortaklarını |
dative (yönelme) | ortaklarına | ortaklarına |
locative (bulunma) | ortaklarında | ortaklarında |
ablative (çıkma) | ortaklarından | ortaklarından |
genitive (tamlayan) | ortaklarının | ortaklarının |
predicative forms of ortak
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | ortağım | ortaklarım* |
sen (you are) | ortaksın | ortaklarsın* |
o (he/she/it is) | ortak / ortaktır | ortaklar* / ortaklardır* |
biz (we are) | ortağız | ortaklarız |
siz (you are) | ortaksınız | ortaklarsınız |
onlar (they are) | ortaklar | ortaklardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | ortaktım | ortaklardım* |
sen (you were) | ortaktın | ortaklardın* |
o (he/she/it was) | ortaktı | ortaklardı* |
biz (we were) | ortaktık | ortaklardık |
siz (you were) | ortaktınız | ortaklardınız |
onlar (they were) | ortaktılar | ortaklardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | ortakmışım | ortaklarmışım* |
sen (you were) | ortakmışsın | ortaklarmışsın* |
o (he/she/it was) | ortakmış | ortaklarmış* |
biz (we were) | ortakmışız | ortaklarmışız |
siz (you were) | ortakmışsınız | ortaklarmışsınız |
onlar (they were) | ortakmışlar | ortaklarmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |