Definify.com
Definition 2024
paedicatus
paedicatus
Latin
Participle
paedīcātus m (feminine paedīcāta, neuter paedīcātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | paedīcātus | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |
| genitive | paedīcātī | paedīcātae | paedīcātī | paedīcātōrum | paedīcātārum | paedīcātōrum | |
| dative | paedīcātō | paedīcātō | paedīcātīs | ||||
| accusative | paedīcātum | paedīcātam | paedīcātum | paedīcātōs | paedīcātās | paedīcāta | |
| ablative | paedīcātō | paedīcātā | paedīcātō | paedīcātīs | |||
| vocative | paedīcāte | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |