Dutch

Noun

papegaaiduiker m ‎(plural papegaaiduikers, diminutive papegaaiduikertje n)

1. puffin, a diving seabird with a coloured beak
   • 1862, C. T. Winkler, Natuurlijke geschiedenis van het dierenrijk: zoogdieren en vogels, vol. VII (2nd ed.), 484.

     De zonderlinge snavel van den papegaaiduiker onderscheidt dezen vogel ten hoogste van de overige zeevogels, die de dorre klippen van het strand der noordsche zeeën bevolken.

     The weird beak of the puffin distinguish this bird in the utmost degree of the other seabirds, that populate the arid cliffs at the beachlines of the northern seas.