Definify.com
Definition 2025
percutiens
percutiens
Latin
Participle
percutiēns m, f, n (genitive percutientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | percutiēns | percutientēs | percutientia | ||
| genitive | percutientis | percutientium | |||
| dative | percutientī | percutientibus | |||
| accusative | percutientem | percutiēns | percutientēs | percutientia | |
| ablative | percutientī | percutientibus | |||
| vocative | percutiēns | percutientēs | percutientia | ||