Definify.com
Definition 2025
permiscens
permiscens
Latin
Participle
permiscēns m, f, n (genitive permiscentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | permiscēns | permiscentēs | permiscentia | ||
| genitive | permiscentis | permiscentium | |||
| dative | permiscentī | permiscentibus | |||
| accusative | permiscentem | permiscēns | permiscentēs | permiscentia | |
| ablative | permiscente, permiscentī1 | permiscentibus | |||
| vocative | permiscēns | permiscentēs | permiscentia | ||
1When used purely as an adjective.