Definify.com
Definition 2025
piandus
piandus
Latin
Participle
piandus m (feminine pianda, neuter piandum); first/second declension
- which is to be appeased
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | piandus | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda | |
genitive | piandī | piandae | piandī | piandōrum | piandārum | piandōrum | |
dative | piandō | piandō | piandīs | ||||
accusative | piandum | piandam | piandum | piandōs | piandās | pianda | |
ablative | piandō | piandā | piandō | piandīs | |||
vocative | piande | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda |