Definify.com
Definition 2024
pierdzieć
pierdzieć
Polish
Verb
pierdzieć impf
- (mildly vulgar, intransitive) to fart
Conjugation
Conjugation of pierdzieć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | pierdzieć | |||||
| present tense | 1st | pierdzę | pierdzimy | |||
| 2nd | pierdzisz | pierdzicie | ||||
| 3rd | pierdzi | pierdzą | ||||
| past tense | 1st | pierdziałem | pierdziałam | pierdzieliśmy | pierdziałyśmy | |
| 2nd | pierdziałeś | pierdziałaś | pierdzieliście | pierdziałyście | ||
| 3rd | pierdział | pierdziała | pierdziało | pierdzieli | pierdziały | |
| future tense | 1st | będę pierdział1 | będę pierdziała1 | będziemy pierdzieli1 | będziemy pierdziały1 | |
| 2nd | będziesz pierdział1 | będziesz pierdziała1 | będziecie pierdzieli1 | będziecie pierdziały1 | ||
| 3rd | będzie pierdział1 | będzie pierdziała1 | będzie pierdziało1 | będą pierdzieli1 | będą pierdziały1 | |
| conditional | 1st | pierdziałbym | pierdziałabym | pierdzielibyśmy | pierdziałybyśmy | |
| 2nd | pierdziałbyś | pierdziałabyś | pierdzielibyście | pierdziałybyście | ||
| 3rd | pierdziałby | pierdziałaby | pierdziałoby | pierdzieliby | pierdziałyby | |
| imperative | 1st | — | pierdźmy | |||
| 2nd | pierdź | pierdźcie | ||||
| 3rd | niech pierdzi | niech pierdzą | ||||
| active adjectival participle | pierdzący | pierdząca | pierdzące | pierdzący | pierdzące | |
| contemporary adverbial participle | pierdząc | |||||
| impersonal past | pierdzono | |||||
| verbal noun | pierdzenie | |||||
| 1or: będę pierdzieć, będziesz pierdzieć etc. | ||||||