Definify.com
Definition 2025
plantagineus
plantagineus
Latin
Adjective
plantāgineus m (feminine plantāginea, neuter plantāgineum); first/second declension
- (attributive) plantain
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | plantāgineus | plantāginea | plantāgineum | plantāgineī | plantāgineae | plantāginea | |
| genitive | plantāgineī | plantāgineae | plantāgineī | plantāgineōrum | plantāgineārum | plantāgineōrum | |
| dative | plantāgineō | plantāgineō | plantāgineīs | ||||
| accusative | plantāgineum | plantāgineam | plantāgineum | plantāgineōs | plantāgineās | plantāginea | |
| ablative | plantāgineō | plantāgineā | plantāgineō | plantāgineīs | |||
| vocative | plantāginee | plantāginea | plantāgineum | plantāgineī | plantāgineae | plantāginea | |