Definify.com
Definition 2024
poronić
poronić
Polish
Verb
poronić pf (semelfactive, imperfective ronić)
- to miscarry
Conjugation
Conjugation of poronić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | poronić | |||||
| future tense | 1st | poronię | poronimy | |||
| 2nd | poronisz | poronicie | ||||
| 3rd | poroni | poronią | ||||
| past tense | 1st | poroniłem | poroniłam | poroniliśmy | poroniłyśmy | |
| 2nd | poroniłeś | poroniłaś | poroniliście | poroniłyście | ||
| 3rd | poronił | poroniła | poroniło | poronili | poroniły | |
| conditional | 1st | poroniłbym | poroniłabym | poronilibyśmy | poroniłybyśmy | |
| 2nd | poroniłbyś | poroniłabyś | poronilibyście | poroniłybyście | ||
| 3rd | poroniłby | poroniłaby | poroniłoby | poroniliby | poroniłyby | |
| imperative | 1st | niech poronię | porońmy | |||
| 2nd | poroń | porońcie | ||||
| 3rd | niech poroni | niech poronią | ||||
| passive adjectival participle | poroniony | poroniona | poronione | poronieni | poronione | |
| anterior adverbial participle | poroniwszy | |||||
| verbal noun | poronienie | |||||