Definify.com
Definition 2025
potrafić
potrafić
Polish
Verb
potrafić impf or perf
- (auxiliary) can (to be able)
Conjugation
Conjugation of potrafić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | potrafić | |||||
| present tense | 1st | potrafię | potrafimy | |||
| 2nd | potrafisz | potraficie | ||||
| 3rd | potrafi | potrafią | ||||
| past tense | 1st | potrafiłem | potrafiłam | potrafiliśmy | potrafiłyśmy | |
| 2nd | potrafiłeś | potrafiłaś | potrafiliście | potrafiłyście | ||
| 3rd | potrafił | potrafiła | potrafiło | potrafili | potrafiły | |
| future tense | 1st | będę potrafił1 | będę potrafiła1 | będziemy potrafili1 | będziemy potrafiły1 | |
| 2nd | będziesz potrafił1 | będziesz potrafiła1 | będziecie potrafili1 | będziecie potrafiły1 | ||
| 3rd | będzie potrafił1 | będzie potrafiła1 | będzie potrafiło1 | będą potrafili1 | będą potrafiły1 | |
| conditional | 1st | potrafiłbym | potrafiłabym | potrafilibyśmy | potrafiłybyśmy | |
| 2nd | potrafiłbyś | potrafiłabyś | potrafilibyście | potrafiłybyście | ||
| 3rd | potrafiłby | potrafiłaby | potrafiłoby | potrafiliby | potrafiłyby | |
| imperative | 1st | — | — | |||
| 2nd | — | — | ||||
| 3rd | — | — | ||||
| active adjectival participle | potrafiący | potrafiąca | potrafiące | potrafiący | potrafiące | |
| contemporary adverbial participle | potrafiąc | |||||
| 1or: będę potrafić, będziesz potrafić etc. | ||||||