Definify.com
Definition 2025
practicus
practicus
Latin
Adjective
practicus m (feminine practica, neuter practicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | practicus | practica | practicum | practicī | practicae | practica | |
| genitive | practicī | practicae | practicī | practicōrum | practicārum | practicōrum | |
| dative | practicō | practicō | practicīs | ||||
| accusative | practicum | practicam | practicum | practicōs | practicās | practica | |
| ablative | practicō | practicā | practicō | practicīs | |||
| vocative | practice | practica | practicum | practicī | practicae | practica | |
References
- practicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PRACTICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “practicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- practicus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016