Definify.com

Definition 2024

praecingo

praecingo

Latin

Verb

praecingō ‎(present infinitive praecingere, perfect active praecinxī, supine praecinctum); third conjugation

  1. I gird about
  2. I surround or encircle

Inflection

   Conjugation of praecingo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praecingō praecingis praecingit praecingimus praecingitis praecingunt
imperfect praecingēbam praecingēbās praecingēbat praecingēbāmus praecingēbātis praecingēbant
future praecingam praecingēs praecinget praecingēmus praecingētis praecingent
perfect praecinxī praecinxistī praecinxit praecinximus praecinxistis praecinxērunt, praecinxēre
pluperfect praecinxeram praecinxerās praecinxerat praecinxerāmus praecinxerātis praecinxerant
future perfect praecinxerō praecinxeris praecinxerit praecinxerimus praecinxeritis praecinxerint
passive present praecingor praecingeris, praecingere praecingitur praecingimur praecingiminī praecinguntur
imperfect praecingēbar praecingēbāris, praecingēbāre praecingēbātur praecingēbāmur praecingēbāminī praecingēbantur
future praecingar praecingēris, praecingēre praecingētur praecingēmur praecingēminī praecingentur
perfect praecinctus + present active indicative of sum
pluperfect praecinctus + imperfect active indicative of sum
future perfect praecinctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praecingam praecingās praecingat praecingāmus praecingātis praecingant
imperfect praecingerem praecingerēs praecingeret praecingerēmus praecingerētis praecingerent
perfect praecinxerim praecinxerīs praecinxerit praecinxerīmus praecinxerītis praecinxerint
pluperfect praecinxissem praecinxissēs praecinxisset praecinxissēmus praecinxissētis praecinxissent
passive present praecingar praecingāris, praecingāre praecingātur praecingāmur praecingāminī praecingantur
imperfect praecingerer praecingerēris, praecingerēre praecingerētur praecingerēmur praecingerēminī praecingerentur
perfect praecinctus + present active subjunctive of sum
pluperfect praecinctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praecinge — — praecingite —
future — praecingitō praecingitō — praecingitōte praecinguntō
passive present — praecingere — — praecingiminī —
future — praecingitor praecingitor — — praecinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praecingere praecinxisse praecinctūrus esse praecingī praecinctus esse praecinctum īrī
participles praecingēns — praecinctūrus — praecinctus praecingendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praecingere praecingendī praecingendō praecingendum praecinctum praecinctū

References

Etymology

From prae- +‎ cingo.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯ˈkin.ɡoː/, [prae̯ˈkɪŋ.ɡoː]

Similar Results