Definify.com

Definition 2025

praecino

praecino

Latin

Verb

praecinō ‎(present infinitive praecinere, perfect active praecinuī, supine praecentum); third conjugation

  1. I sing or play before
  2. I predict, foretell

Inflection

   Conjugation of praecino (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praecinō praecinis praecinit praecinimus praecinitis praecinunt
imperfect praecinēbam praecinēbās praecinēbat praecinēbāmus praecinēbātis praecinēbant
future praecinam praecinēs praecinet praecinēmus praecinētis praecinent
perfect praecinuī praecinuistī praecinuit praecinuimus praecinuistis praecinuērunt, praecinuēre
pluperfect praecinueram praecinuerās praecinuerat praecinuerāmus praecinuerātis praecinuerant
future perfect praecinuerō praecinueris praecinuerit praecinuerimus praecinueritis praecinuerint
passive present praecinor praecineris, praecinere praecinitur praecinimur praeciniminī praecinuntur
imperfect praecinēbar praecinēbāris, praecinēbāre praecinēbātur praecinēbāmur praecinēbāminī praecinēbantur
future praecinar praecinēris, praecinēre praecinētur praecinēmur praecinēminī praecinentur
perfect praecentus + present active indicative of sum
pluperfect praecentus + imperfect active indicative of sum
future perfect praecentus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praecinam praecinās praecinat praecināmus praecinātis praecinant
imperfect praecinerem praecinerēs praecineret praecinerēmus praecinerētis praecinerent
perfect praecinuerim praecinuerīs praecinuerit praecinuerīmus praecinuerītis praecinuerint
pluperfect praecinuissem praecinuissēs praecinuisset praecinuissēmus praecinuissētis praecinuissent
passive present praecinar praecināris, praecināre praecinātur praecināmur praecināminī praecinantur
imperfect praecinerer praecinerēris, praecinerēre praecinerētur praecinerēmur praecinerēminī praecinerentur
perfect praecentus + present active subjunctive of sum
pluperfect praecentus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praecine — — praecinite —
future — praecinitō praecinitō — praecinitōte praecinuntō
passive present — praecinere — — praeciniminī —
future — praecinitor praecinitor — — praecinuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praecinere praecinuisse praecentūrus esse praecinī praecentus esse praecentum īrī
participles praecinēns — praecentūrus — praecentus praecinendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praecinere praecinendī praecinendō praecinendum praecentum praecentū

References

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈprae̯.ki.noː/, [ˈprae̯.kɪ.noː]

Similar Results