Definify.com
Definition 2025
praecipitatus
praecipitatus
Latin
Participle
praecipitātus m (feminine praecipitāta, neuter praecipitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecipitātus | praecipitāta | praecipitātum | praecipitātī | praecipitātae | praecipitāta | |
| genitive | praecipitātī | praecipitātae | praecipitātī | praecipitātōrum | praecipitātārum | praecipitātōrum | |
| dative | praecipitātō | praecipitātō | praecipitātīs | ||||
| accusative | praecipitātum | praecipitātam | praecipitātum | praecipitātōs | praecipitātās | praecipitāta | |
| ablative | praecipitātō | praecipitātā | praecipitātō | praecipitātīs | |||
| vocative | praecipitāte | praecipitāta | praecipitātum | praecipitātī | praecipitātae | praecipitāta | |