Definify.com
Definition 2024
praecognitus
praecognitus
Latin
Participle
praecognitus m (feminine praecognita, neuter praecognitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecognitus | praecognita | praecognitum | praecognitī | praecognitae | praecognita | |
| genitive | praecognitī | praecognitae | praecognitī | praecognitōrum | praecognitārum | praecognitōrum | |
| dative | praecognitō | praecognitō | praecognitīs | ||||
| accusative | praecognitum | praecognitam | praecognitum | praecognitōs | praecognitās | praecognita | |
| ablative | praecognitō | praecognitā | praecognitō | praecognitīs | |||
| vocative | praecognite | praecognita | praecognitum | praecognitī | praecognitae | praecognita | |