Definify.com
Definition 2024
praeconius
praeconius
Latin
Adjective
praecōnius m (feminine praecōnia, neuter praecōnium); first/second declension
- publishing, advertising (attributive)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecōnius | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
| genitive | praecōniī | praecōniae | praecōniī | praecōniōrum | praecōniārum | praecōniōrum | |
| dative | praecōniō | praecōniō | praecōniīs | ||||
| accusative | praecōnium | praecōniam | praecōnium | praecōniōs | praecōniās | praecōnia | |
| ablative | praecōniō | praecōniā | praecōniō | praecōniīs | |||
| vocative | praecōnie | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
Related terms
References
- praeconius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praeconius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- PRAECONIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “praeconius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.