Definify.com
Definition 2024
praedilectus
praedilectus
Latin
Adjective
praedīlēctus m (feminine praedīlēcta, neuter praedīlēctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praedīlēctus | praedīlēcta | praedīlēctum | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēcta | |
| genitive | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēctī | praedīlēctōrum | praedīlēctārum | praedīlēctōrum | |
| dative | praedīlēctō | praedīlēctō | praedīlēctīs | ||||
| accusative | praedīlēctum | praedīlēctam | praedīlēctum | praedīlēctōs | praedīlēctās | praedīlēcta | |
| ablative | praedīlēctō | praedīlēctā | praedīlēctō | praedīlēctīs | |||
| vocative | praedīlēcte | praedīlēcta | praedīlēctum | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēcta | |
Derived terms
- praedīlēctiō