Definify.com
Definition 2024
praefaturus
praefaturus
Latin
Participle
praefātūrus m (feminine praefātūra, neuter praefātūrum); first/second declension
- about to preface
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praefātūrus | praefātūra | praefātūrum | praefātūrī | praefātūrae | praefātūra | |
| genitive | praefātūrī | praefātūrae | praefātūrī | praefātūrōrum | praefātūrārum | praefātūrōrum | |
| dative | praefātūrō | praefātūrō | praefātūrīs | ||||
| accusative | praefātūrum | praefātūram | praefātūrum | praefātūrōs | praefātūrās | praefātūra | |
| ablative | praefātūrō | praefātūrā | praefātūrō | praefātūrīs | |||
| vocative | praefātūre | praefātūra | praefātūrum | praefātūrī | praefātūrae | praefātūra | |