Definify.com
Definition 2025
praeiciens
praeiciens
Latin
Participle
praeiciēns m, f, n (genitive praeicientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia | ||
| genitive | praeicientis | praeicientium | |||
| dative | praeicientī | praeicientibus | |||
| accusative | praeicientem | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia | |
| ablative | praeiciente, praeicientī1 | praeicientibus | |||
| vocative | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia | ||
1When used purely as an adjective.