Definify.com

Definition 2024


praeiens

praeiens

Latin

Participle

praeiēns m, f, n (genitive praeeuntis); third declension

  1. preceding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative praeiēns praeeuntēs praeeuntia
genitive praeeuntis praeeuntium
dative praeeuntī praeeuntibus
accusative praeeuntem praeiēns praeeuntēs praeeuntia
ablative praeeunte, praeeuntī1 praeeuntibus
vocative praeiēns praeeuntēs praeeuntia

1When used purely as an adjective.

References