Definify.com
Definition 2025
praemittendus
praemittendus
Latin
Participle
praemittendus m (feminine praemittenda, neuter praemittendum); first/second declension
- which is to be forwarded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praemittendus | praemittenda | praemittendum | praemittendī | praemittendae | praemittenda | |
| genitive | praemittendī | praemittendae | praemittendī | praemittendōrum | praemittendārum | praemittendōrum | |
| dative | praemittendō | praemittendō | praemittendīs | ||||
| accusative | praemittendum | praemittendam | praemittendum | praemittendōs | praemittendās | praemittenda | |
| ablative | praemittendō | praemittendā | praemittendō | praemittendīs | |||
| vocative | praemittende | praemittenda | praemittendum | praemittendī | praemittendae | praemittenda | |