Definify.com

Definition 2024

praetendo

praetendo

Latin

Verb

praetendō ‎(present infinitive praetendere, perfect active praetetendī, supine praetentum); third conjugation

  1. I stretch forth or forward; I extend.
  2. I spread before, hold out, place in front of.
  3. I put forward as an excuse, allege, pretend.

Inflection

  • The participle form is often spelled praetensus, but the supine can appear as praetentum.
   Conjugation of praetendo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praetendō praetendis praetendit praetendimus praetenditis praetendunt
imperfect praetendēbam praetendēbās praetendēbat praetendēbāmus praetendēbātis praetendēbant
future praetendam praetendēs praetendet praetendēmus praetendētis praetendent
perfect praetetendī praetetendistī praetetendit praetetendimus praetetendistis praetetendērunt, praetetendēre
pluperfect praetetenderam praetetenderās praetetenderat praetetenderāmus praetetenderātis praetetenderant
future perfect praetetenderō praetetenderis praetetenderit praetetenderimus praetetenderitis praetetenderint
passive present praetendor praetenderis, praetendere praetenditur praetendimur praetendiminī praetenduntur
imperfect praetendēbar praetendēbāris, praetendēbāre praetendēbātur praetendēbāmur praetendēbāminī praetendēbantur
future praetendar praetendēris, praetendēre praetendētur praetendēmur praetendēminī praetendentur
perfect praetensus + present active indicative of sum
pluperfect praetensus + imperfect active indicative of sum
future perfect praetensus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praetendam praetendās praetendat praetendāmus praetendātis praetendant
imperfect praetenderem praetenderēs praetenderet praetenderēmus praetenderētis praetenderent
perfect praetetenderim praetetenderīs praetetenderit praetetenderīmus praetetenderītis praetetenderint
pluperfect praetetendissem praetetendissēs praetetendisset praetetendissēmus praetetendissētis praetetendissent
passive present praetendar praetendāris, praetendāre praetendātur praetendāmur praetendāminī praetendantur
imperfect praetenderer praetenderēris, praetenderēre praetenderētur praetenderēmur praetenderēminī praetenderentur
perfect praetensus + present active subjunctive of sum
pluperfect praetensus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praetende — — praetendite —
future — praetenditō praetenditō — praetenditōte praetenduntō
passive present — praetendere — — praetendiminī —
future — praetenditor praetenditor — — praetenduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praetendere praetetendisse praetensūrus esse praetendī praetensus esse praetensum īrī
participles praetendēns — praetensūrus — praetensus praetendendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praetendere praetendendī praetendendō praetendendum praetensum praetensū

Derived terms

  • praetentūra
  • praetentus

Related terms

Descendants

References

Etymology

From prae- ‎(“before, in front of”) +‎ tendō ‎(“stretch, strive for”).

Pronunciation

Similar Results