Definify.com
Definition 2024
praetermissurus
praetermissurus
Latin
Participle
praetermissūrus m (feminine praetermissūra, neuter praetermissūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praetermissūrus | praetermissūra | praetermissūrum | praetermissūrī | praetermissūrae | praetermissūra | |
| genitive | praetermissūrī | praetermissūrae | praetermissūrī | praetermissūrōrum | praetermissūrārum | praetermissūrōrum | |
| dative | praetermissūrō | praetermissūrō | praetermissūrīs | ||||
| accusative | praetermissūrum | praetermissūram | praetermissūrum | praetermissūrōs | praetermissūrās | praetermissūra | |
| ablative | praetermissūrō | praetermissūrā | praetermissūrō | praetermissūrīs | |||
| vocative | praetermissūre | praetermissūra | praetermissūrum | praetermissūrī | praetermissūrae | praetermissūra | |