Definify.com
Definition 2025
praetermittendus
praetermittendus
Latin
Participle
praetermittendus m (feminine praetermittenda, neuter praetermittendum); first/second declension
- which is to be permitted, neglected, overlooked
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praetermittendus | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda | |
| genitive | praetermittendī | praetermittendae | praetermittendī | praetermittendōrum | praetermittendārum | praetermittendōrum | |
| dative | praetermittendō | praetermittendō | praetermittendīs | ||||
| accusative | praetermittendum | praetermittendam | praetermittendum | praetermittendōs | praetermittendās | praetermittenda | |
| ablative | praetermittendō | praetermittendā | praetermittendō | praetermittendīs | |||
| vocative | praetermittende | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda | |