Definify.com
Definition 2025
primigenius
primigenius
Latin
Adjective
prīmigenius m (feminine prīmigenia, neuter prīmigenium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prīmigenius | prīmigenia | prīmigenium | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigenia | |
| genitive | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigeniī | prīmigeniōrum | prīmigeniārum | prīmigeniōrum | |
| dative | prīmigeniō | prīmigeniō | prīmigeniīs | ||||
| accusative | prīmigenium | prīmigeniam | prīmigenium | prīmigeniōs | prīmigeniās | prīmigenia | |
| ablative | prīmigeniō | prīmigeniā | prīmigeniō | prīmigeniīs | |||
| vocative | prīmigenie | prīmigenia | prīmigenium | prīmigeniī | prīmigeniae | prīmigenia | |
References
- primigenius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “primigenius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.