Definify.com
Definition 2025
procubatus
procubatus
Latin
Participle
prōcubātus m (feminine prōcubāta, neuter prōcubātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōcubātus | prōcubāta | prōcubātum | prōcubātī | prōcubātae | prōcubāta | |
| genitive | prōcubātī | prōcubātae | prōcubātī | prōcubātōrum | prōcubātārum | prōcubātōrum | |
| dative | prōcubātō | prōcubātō | prōcubātīs | ||||
| accusative | prōcubātum | prōcubātam | prōcubātum | prōcubātōs | prōcubātās | prōcubāta | |
| ablative | prōcubātō | prōcubātā | prōcubātō | prōcubātīs | |||
| vocative | prōcubāte | prōcubāta | prōcubātum | prōcubātī | prōcubātae | prōcubāta | |