Definify.com
Definition 2025
proditus
proditus
Latin
Participle
prōditus m (feminine prōdita, neuter prōditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōditus | prōdita | prōditum | prōditī | prōditae | prōdita | |
| genitive | prōditī | prōditae | prōditī | prōditōrum | prōditārum | prōditōrum | |
| dative | prōditō | prōditō | prōditīs | ||||
| accusative | prōditum | prōditam | prōditum | prōditōs | prōditās | prōdita | |
| ablative | prōditō | prōditā | prōditō | prōditīs | |||
| vocative | prōdite | prōdita | prōditum | prōditī | prōditae | prōdita | |
References
- proditus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PRODITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “proditus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- tradition, history tells us: memoriae traditum est, memoriae (memoria) proditum est (without nobis)
- tradition, history tells us: memoriae traditum est, memoriae (memoria) proditum est (without nobis)