Definify.com
Definition 2025
pronuntiandus
pronuntiandus
Latin
Participle
prōnūntiandus m (feminine prōnūntianda, neuter prōnūntiandum); first/second declension
- which is to be proclaimed, which is to be declared, which is to be announced
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōnūntiandus | prōnūntianda | prōnūntiandum | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntianda | |
| genitive | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntiandī | prōnūntiandōrum | prōnūntiandārum | prōnūntiandōrum | |
| dative | prōnūntiandō | prōnūntiandō | prōnūntiandīs | ||||
| accusative | prōnūntiandum | prōnūntiandam | prōnūntiandum | prōnūntiandōs | prōnūntiandās | prōnūntianda | |
| ablative | prōnūntiandō | prōnūntiandā | prōnūntiandō | prōnūntiandīs | |||
| vocative | prōnūntiande | prōnūntianda | prōnūntiandum | prōnūntiandī | prōnūntiandae | prōnūntianda | |