Definify.com
Definition 2025
pronuntians
pronuntians
Latin
Participle
prōnūntiāns m, f, n (genitive prōnūntiantis); third declension
- Present active participle of prōnūntiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | prōnūntiāns | prōnūntiantēs | prōnūntiantia | ||
| genitive | prōnūntiantis | prōnūntiantium | |||
| dative | prōnūntiantī | prōnūntiantibus | |||
| accusative | prōnūntiantem | prōnūntiāns | prōnūntiantēs | prōnūntiantia | |
| ablative | prōnūntiante, prōnūntiantī1 | prōnūntiantibus | |||
| vocative | prōnūntiāns | prōnūntiantēs | prōnūntiantia | ||
1When used purely as an adjective.