Definify.com
Definition 2025
propagandus
propagandus
Latin
Participle
prōpāgandus m (feminine prōpāganda, neuter prōpāgandum); first/second declension
- which is to be propagated
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | prōpāgandus | prōpāganda | prōpāgandum | prōpāgandī | prōpāgandae | prōpāganda | |
genitive | prōpāgandī | prōpāgandae | prōpāgandī | prōpāgandōrum | prōpāgandārum | prōpāgandōrum | |
dative | prōpāgandō | prōpāgandō | prōpāgandīs | ||||
accusative | prōpāgandum | prōpāgandam | prōpāgandum | prōpāgandōs | prōpāgandās | prōpāganda | |
ablative | prōpāgandō | prōpāgandā | prōpāgandō | prōpāgandīs | |||
vocative | prōpāgande | prōpāganda | prōpāgandum | prōpāgandī | prōpāgandae | prōpāganda |