Definify.com
Definition 2025
proportionatus
proportionatus
Latin
Adjective
prōportiōnātus m (feminine prōportiōnāta, neuter prōportiōnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōportiōnātus | prōportiōnāta | prōportiōnātum | prōportiōnātī | prōportiōnātae | prōportiōnāta | |
| genitive | prōportiōnātī | prōportiōnātae | prōportiōnātī | prōportiōnātōrum | prōportiōnātārum | prōportiōnātōrum | |
| dative | prōportiōnātō | prōportiōnātō | prōportiōnātīs | ||||
| accusative | prōportiōnātum | prōportiōnātam | prōportiōnātum | prōportiōnātōs | prōportiōnātās | prōportiōnāta | |
| ablative | prōportiōnātō | prōportiōnātā | prōportiōnātō | prōportiōnātīs | |||
| vocative | prōportiōnāte | prōportiōnāta | prōportiōnātum | prōportiōnātī | prōportiōnātae | prōportiōnāta | |
Related terms
References
- proportionatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PROPORTIONATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “proportionatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.