Definify.com
Definition 2025
prosperatus
prosperatus
Latin
Participle
prosperātus m (feminine prosperāta, neuter prosperātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prosperātus | prosperāta | prosperātum | prosperātī | prosperātae | prosperāta | |
| genitive | prosperātī | prosperātae | prosperātī | prosperātōrum | prosperātārum | prosperātōrum | |
| dative | prosperātō | prosperātō | prosperātīs | ||||
| accusative | prosperātum | prosperātam | prosperātum | prosperātōs | prosperātās | prosperāta | |
| ablative | prosperātō | prosperātā | prosperātō | prosperātīs | |||
| vocative | prosperāte | prosperāta | prosperātum | prosperātī | prosperātae | prosperāta | |