Definify.com
Definition 2025
protractus
protractus
Latin
Participle
prōtractus m (feminine prōtracta, neuter prōtractum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōtractus | prōtracta | prōtractum | prōtractī | prōtractae | prōtracta | |
| genitive | prōtractī | prōtractae | prōtractī | prōtractōrum | prōtractārum | prōtractōrum | |
| dative | prōtractō | prōtractō | prōtractīs | ||||
| accusative | prōtractum | prōtractam | prōtractum | prōtractōs | prōtractās | prōtracta | |
| ablative | prōtractō | prōtractā | prōtractō | prōtractīs | |||
| vocative | prōtracte | prōtracta | prōtractum | prōtractī | prōtractae | prōtracta | |
References
- protractus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - PROTRACTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “protractus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 - protractus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016