Definify.com
Definition 2025
provocatorius
provocatorius
Latin
Adjective
prōvocātōrius m (feminine prōvocātōria, neuter prōvocātōrium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōvocātōrius | prōvocātōria | prōvocātōrium | prōvocātōriī | prōvocātōriae | prōvocātōria | |
| genitive | prōvocātōriī | prōvocātōriae | prōvocātōriī | prōvocātōriōrum | prōvocātōriārum | prōvocātōriōrum | |
| dative | prōvocātōriō | prōvocātōriō | prōvocātōriīs | ||||
| accusative | prōvocātōrium | prōvocātōriam | prōvocātōrium | prōvocātōriōs | prōvocātōriās | prōvocātōria | |
| ablative | prōvocātōriō | prōvocātōriā | prōvocātōriō | prōvocātōriīs | |||
| vocative | prōvocātōrie | prōvocātōria | prōvocātōrium | prōvocātōriī | prōvocātōriae | prōvocātōria | |
Descendants
- Italian: provocatorio