Definify.com
Definition 2024
przytulić
przytulić
Polish
Verb
przytulić pf (imperfective przytulać)
Conjugation
Conjugation of przytulić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | przytulić | |||||
future tense | 1st | przytulę | przytulimy | |||
2nd | przytulisz | przytulicie | ||||
3rd | przytuli | przytulą | ||||
past tense | 1st | przytuliłem | przytuliłam | przytuliliśmy | przytuliłyśmy | |
2nd | przytuliłeś | przytuliłaś | przytuliliście | przytuliłyście | ||
3rd | przytulił | przytuliła | przytuliło | przytulili | przytuliły | |
conditional | 1st | przytuliłbym | przytuliłabym | przytulilibyśmy | przytuliłybyśmy | |
2nd | przytuliłbyś | przytuliłabyś | przytulilibyście | przytuliłybyście | ||
3rd | przytuliłby | przytuliłaby | przytuliłoby | przytuliliby | przytuliłyby | |
imperative | 1st | niech przytulę | przytulmy | |||
2nd | przytul | przytulcie | ||||
3rd | niech przytuli | niech przytulą | ||||
passive adjectival participle | przytulony | przytulona | przytulone | przytuleni | przytulone | |
anterior adverbial participle | przytuliwszy | |||||
impersonal past | przytulono | |||||
verbal noun | przytulenie |