Definify.com
Definition 2025
pugnandus
pugnandus
Latin
Participle
pugnandus m (feminine pugnanda, neuter pugnandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pugnandus | pugnanda | pugnandum | pugnandī | pugnandae | pugnanda | |
| genitive | pugnandī | pugnandae | pugnandī | pugnandōrum | pugnandārum | pugnandōrum | |
| dative | pugnandō | pugnandō | pugnandīs | ||||
| accusative | pugnandum | pugnandam | pugnandum | pugnandōs | pugnandās | pugnanda | |
| ablative | pugnandō | pugnandā | pugnandō | pugnandīs | |||
| vocative | pugnande | pugnanda | pugnandum | pugnandī | pugnandae | pugnanda | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “pugnandus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to offer battle to the enemy: potestatem, copiam pugnandi hostibus facere
- to offer battle to the enemy: potestatem, copiam pugnandi hostibus facere