Esperanto

Verb

puni ‎(present punas, past punis, future punos, conditional punus, volitive punu)

1. to punish

   Vi estis punota.
   Vi estos punita.
   Vi estis punita.‎^[1]

   You were going to be punished.
   You will have been punished.
   You were punished.

Conjugation

Conjugation of puni present past future singular plural singular plural singular plural tense punas punis punos active participle punanta punantaj puninta punintaj punonta punontaj acc. punantan punantajn punintan punintajn punontan punontajn passive participle punata punataj punita punitaj punota punotaj acc. punatan punatajn punitan punitajn punotan punotajn nominal active participle punanto punantoj puninto punintoj punonto punontoj acc. punanton punantojn puninton punintojn punonton punontojn nominal passive participle punato punatoj punito punitoj punoto punotoj acc. punaton punatojn puniton punitojn punoton punotojn adverbial active participle punante puninte punonte adverbial passive participle punate punite punote infinitive puni imperative punu conditional punus

Derived terms

• puninda
• monpuno ‎(“fine”)

References

1. ↑ Louis Couturat, Histoire de la langue universelle, 1903 (p. 312)

French

Verb

puni m ‎(feminine singular punie, masculine plural punis, feminine plural punies)

1. past participle of punir

Latin

Verb

pūnī

1. second-person singular present active imperative of pūniō

Portuguese

Verb

puni

1. first-person singular preterite of punir

Rapa Nui

Adjective

puni

1. dull