Definify.com
Definition 2025
puniendus
puniendus
Latin
Participle
pūniendus m (feminine pūnienda, neuter pūniendum); first/second declension
- which is to be punished
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pūniendus | pūnienda | pūniendum | pūniendī | pūniendae | pūnienda | |
| genitive | pūniendī | pūniendae | pūniendī | pūniendōrum | pūniendārum | pūniendōrum | |
| dative | pūniendō | pūniendō | pūniendīs | ||||
| accusative | pūniendum | pūniendam | pūniendum | pūniendōs | pūniendās | pūnienda | |
| ablative | pūniendō | pūniendā | pūniendō | pūniendīs | |||
| vocative | pūniende | pūnienda | pūniendum | pūniendī | pūniendae | pūnienda | |