Definify.com
Definition 2024
pynta
pynta
Faroese
Verb
pynta (third person singular past indicative pyntaði, third person plural past indicative pyntaðu, supine pyntað)
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | pynta | |||
---|---|---|---|---|
present participle | pyntandi | |||
past participle a6 | pyntaður | |||
supine | pyntað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | pynti | pyntar | pyntar | pynta |
past | pyntaði | pyntaði | pyntaði | pyntaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | pynta! | — | pyntið! |
Usage notes
Icelandic
Etymology
Alteration of earlier pynda.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰɪn̥ta/
- Rhymes: -ɪn̥ta
Verb
pynta (weak verb, third-person singular past indicative pyntaði, supine pyntað)
- to torture
Conjugation
pynta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að pynta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
pyntað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég pynta | við pyntum | present (nútíð) |
ég pynti | við pyntum |
þú pyntar | þið pyntið | þú pyntir | þið pyntið | ||
hann, hún, það pyntar | þeir, þær, þau pynta | hann, hún, það pynti | þeir, þær, þau pynti | ||
past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum | past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum |
þú pyntaðir | þið pyntuðuð | þú pyntaðir | þið pyntuðuð | ||
hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | ||
imperative (boðháttur) |
pynta (þú) | pyntið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
pyntaðu | pyntiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
pyntast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að pyntast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
pyntast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég pyntast | við pyntumst | present (nútíð) |
ég pyntist | við pyntumst |
þú pyntast | þið pyntist | þú pyntist | þið pyntist | ||
hann, hún, það pyntast | þeir, þær, þau pyntast | hann, hún, það pyntist | þeir, þær, þau pyntist | ||
past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst | past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst |
þú pyntaðist | þið pyntuðust | þú pyntaðist | þið pyntuðust | ||
hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | ||
imperative (boðháttur) |
pyntast (þú) | pyntist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
pyntastu | pyntisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
pyntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
pyntaður | pyntuð | pyntað | pyntaðir | pyntaðar | pyntuð | |
accusative (þolfall) |
pyntaðan | pyntaða | pyntað | pyntaða | pyntaðar | pyntuð | |
dative (þágufall) |
pyntuðum | pyntaðri | pyntuðu | pyntuðum | pyntuðum | pyntuðum | |
genitive (eignarfall) |
pyntaðs | pyntaðrar | pyntaðs | pyntaðra | pyntaðra | pyntaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
pyntaði | pyntaða | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
accusative (þolfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
dative (þágufall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
genitive (eignarfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu |
Derived terms
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.