Definify.com

Definition 2024


radbraken

radbraken

Dutch

Verb

radbraken

  1. to break upon the wheel

Inflection

Inflection of radbraken (weak)
infinitive radbraken
past singular radbraakte
past participle geradbraakt
infinitive radbraken
gerund radbraken n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular radbraak radbraakte
2nd person sing. (jij) radbraakt radbraakte
2nd person sing. (u) radbraakt radbraakte
2nd person sing. (gij) radbraakt radbraakte
3rd person singular radbraakt radbraakte
plural radbraken radbraakten
subjunctive sing.1 radbrake radbraakte
subjunctive plur.1 radbraken radbraakten
imperative sing. radbraak
imperative plur.1 radbraakt
participles radbrakend geradbraakt
1) Archaic.